بررسی بازی Insurgency: Sandstorm – مستندی از میدان جنگ

مرز بین شبیه سازی و آرکید در ژانر شوتر

بازی Insurgency: Sandstorm سه سال پیش برای PC عرضه شد و توانست در همان سال همراه عناوین مطرحی از سری Call of Duty و Battlefield خوش بدرخشد. یک بازی که تعادل خوبی بین عناوین شوتر واقع‌گرایانه و آرکید را به همراه داشت و می‌توانست همه اقشار طرفداران بازی‌هایی مثل Arma و Brothers in Arms و همچنین کانتر و… را به خود جذب کند. حالا بازی پس از سه سال روی کنسول‌ها پورت شده و همان فرمول موفقیت خود را در ابعادی گسترده‌تر پیاده سازی کرده است؛ هر چند با توجه به گذشت دو سه سال از بازی اصلی، باید اعتراف کرد بازی کمی تا قسمتی بوی کهنگی می‌دهد اما همچنان برای طرفداران بازی شوتر آنلاین حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.Insurgency: Sandstorm

  • امتیاز کاربران8.2/
  • امتیاز متاکریتیک78
  • تاریخ انتشار۱۰ مهر ۱۴۰۰
  • پلتفرم‌هاایکس‌باکس وانپلی‌استیشن 4پی‌سی
  • ناشر بازیFocus Home Interactive
  • سازندهNew World Interactive
  • حالت بازیتک نفرهچند نفرهگروهی
  • درجه سنی بازیمناسب برای ۱۷ سال به بالا

بازی Insurgency: Sandstorm به اعتقاد بسیاری از بازیکنان بازی‌های شوتر یکی از عناوین شاهکار این سبک بازی‌ها طی سال‌های اخیر به حساب می‌آید. اینکه چقدر این اعتقاد و باور درست است یا نه را باید به سلیقه مخاطبین سپرد اما شخصا معتقد هستم که Insurgency: Sandstorm توانسته حرف‌های تازه‌تری نسبت به عناوین مشهور این سبک‌ بازی‌ها بزند و اگر بودجه کلان‌تری در اختیار داشت؛ قطعا می‌توانست رقیب بسیار سرسخت‌تری برای فرنچایزهای مشهور این ژانر باشد.

اصل بازی همان چیزی است که سال‌ها در بازی‌های شوتر دیدیم و موضوع جدید و خلاقانه‌ای در آن دیده نمی‌شود. شما یا سرباز می‌شوید یا شورشی و باید در مقابل تیم دیگر ایستادگی کنید؛ اصل تفاوت‌ها به گیم‌پلی و استفاده از اسلحه‌های بازی برمی‌گردد. گیم‌پلی بازی واقع‌گرایانه است و این واقع‌گرایانه بودن به معنی طاقت‌‌فرسا بودن نیست. شاید برای کسی که بازی‌های شوتر را تا امروز دنبال کرده اینکه نوار سلامتی خود به خود پر نشود کمی عجیب باشد اما واقعیت اینست که قرار نیست زخم‌ گلوله‌ها اتوماتیک از روی بدن از بین بروند. بازی قرار نیست به شما بانداژی چیزی بدهد تا باز نوار سلامتی‌تان را بتوانید پر کنید و از اول تا آخر باید یک نفس در میدان نبرد بجنگید. از این موارد جالب‌تر اینکه شما نهایتا با دو سه گلوله کشته می‌شوید. این موارد سخت است و برای گیمرها کمی عجیب ولی باور کنید اجرای آن بازی آن‌قدر خوب پیاده شده که با خود می‌گوید کاش همه بازی‌ها این روند را داشتند.

هر تیم ۱۶ نفر دارد و مانند تمامی بازی‌های شوتر کلاس‌های مختلفی در تیم‌ها وجود دارد. هر بازیکن اسلحه خود را انتخاب می‌کند و می‌تواند بسته به نوع مبارزه‌اش این اسلحه‌ها را انتخاب کند. مثلا می‌تواند کوله بار خود را از مواد منفجره پر کنید یا بیشتر به تفنگ‌ها تمسک بجویید، فرقی ندارد در هر حال باید بدانید میدان نبرد در اینجا شبیه هیچ میدان نبرد دیگری نیست. اینجا حتی لگد تفنگ‌ها واقعا شبیه سازی شده تا نتوانید با فشردن یک دکمه، ردیف سربازان را قلع و قمع کنید و به مهارت تیراندازی‌ بالایی نیاز دارید. شلیک کردن در این بازی با هر آنچه قبلا دیدید متفاوت است و تا لم آن دستتان بیاید، کمی طول می‌کشد. در اینجا ریلود کردن تفنگ هم حساب و کتاب دارد وگرنه تمام گلوله‌های خود را از دست می‌دهید!

اساسا باید بگویم کل گیم‌پلی بازی در وهله اول غریب است و یکی دو ساعتی طول می‌کشد تا بتوانید چارچوب‌های فکری و خط کشی شده بازی‌های شوتر قبلی را از ذهنتان پاک کنید و به دنیای طوفان شن وارد شوید.

Insurgency: Sandstorm رسما واقعیت جنگی را به تصویر می‌کشد. صداگذاری‌ها و طراحی‌های اسلحه‌ها دقیقا از روی واقعیت الگوبرداری شده و جزییاتی که در آن به کار رفته مدهوش کننده است. صداگذاری شخصیت‌ها به زیبایی صورت گرفته و سربازان در اینجا برای جانشان می‌جنگند و قهرمان بازی در نمی‌آورند. هرکسی انگار می‌خواهد از مهلکه جان سالم به در ببرد.

تعداد اسلحه‌ها در بازی بسیار زیاد است و همانطور که گفتم همگی بر اساس الگوی واقعی خودشان طراحی شده‌اند. کلاس‌های بازی هم به اندازه هستند و همه این‌ها باعث میشود که گیم‌پلی بازی روند تکراری شدن به خود را نگیرد. نیروهای کمکی هم در کنار شما هستند و گاهی می‌توانید فرمان بمباران یک منطقه را صادر کنید و از شکوه انفجار لذت ببرید. گان‌پلی بازی منحصر به فرد است و کار کردن با هر اسلحه کمی زمان می‌خواهد و شما رسما در طول بازی متخصص چند اسلحه خاص می‌شوید و برای همه فن حرف شدن در تمامی اسلحه‌ها، باید ساعات درازی را در دنیای بی‌رحم سنداستورم سپری کنید. یادتان باشد تعویض اسلحه و کلاس هم در حین نبرد ناشدنی است و انتخابتان را عاقلانه و پیش از شروع میدان جنگ، پیش ببرید.

مپ‌های بازی آنچنان جذاب نیستند و برخلاف گیم‌پلی و صداگذاری بازی که خیلی روی آن کار شده، مشخص است که در این بخش کم کاری از سوی سازندگان صورت گرفته است. حالت‌های بازی نیز تفاوت چندانی با سایر بازی‌های شوتر ندارند و عنصر خلاقیتی در نحوه این بازی‌ها و قوانین آن وجود ندارد.

بر خلاف اکثر بازی‌های مولتی‌پلیر این روزها، Sandstorm شامل هیچ قرتی بازی مثل پرداخت درون برنامه‌ای، لوت باکس نیست! این مساله شخصا برای من باعث اهدای کاپ طلایی به سازندگان بازی می‌شود. در بازی فقط و فقط پیشرفت شخص شما مهم است و همین رشد باعث لول‌آپ شدنتان می‌شود.

گرافیک بازی از نقاط ضعف آن به شمار می‌آید؛ هر چند ما همان نسلی هستیم که هنوز کانتر ۲۰ سال پیش را با لذت بازی می‌کنیم و بعید است که المان‌های گرافیکی دلیلی برای بازماندن از تجربه جالب این بازی بشود. شاید بتلفیلد‌ها و ندای وظیفه‌ها انتظارات گرافیکی ما را تا حدی جا به جا کرده باشند اما همین عناوین کم هیاهوتر هستند که توانستند نبرد واقعی جنگی را برای گیمرها به ارمغان بیاورند. البته به جز مشکل گرافیکی، دیگر مشکلات فنی هم گریبانگیر بازی می‌شود و سرورهای بازی نقص‌های زیادی دارند و روی اعصاب رژه می‌روند.

بازی Insurgency: Sandstorm یک شاهکار در این سبک به حساب نمی‌آید اما عنوان جدیدی است که می‌تواند تکراری شدن کال آو دیوتی و بتلفیلد را کمی برایمان کمرنگ کند. هرچند بازی جدید بتلفیلد آنقدر جذاب است که رسما این بازی را به سایه ببرد اما همانطور که گفته شد، تجربه عنوان طوفان شن یک تجربه خاص و منحصر به فرد است که با وجود کم و کاستی‌هایی که در مسائل فنی دارد، شبیه‌ترین حالت ورود به میدان جنگ در یک بازی مولتی پلیر را رقم می‌زند.

بازی Insurgency: Sandstorm سه سال پیش برای PC عرضه شد و توانست در همان سال همراه عناوین مطرحی از سری Call of Duty و Battlefield خوش بدرخشد. یک بازی که تعادل خوبی بین عناوین شوتر واقع‌گرایانه و آرکید را به همراه داشت و می‌توانست همه اقشار طرفداران بازی‌هایی مثل Arma و Brothers in Arms و همچنین کانتر و… را به خود جذب کند. حالا بازی پس از سه سال روی کنسول‌ها پورت شده و همان فرمول موفقیت خود را در ابعادی گسترده‌تر پیاده سازی کرده است؛ هر چند با توجه به گذشت دو سه سال از بازی اصلی، باید اعتراف کرد بازی کمی تا قسمتی بوی کهنگی می‌دهد اما همچنان برای طرفداران بازی شوتر آنلاین حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.Insurgency: Sandstorm

  • امتیاز کاربران8.2/
  • امتیاز متاکریتیک78
  • تاریخ انتشار۱۰ مهر ۱۴۰۰
  • پلتفرم‌هاایکس‌باکس وانپلی‌استیشن 4پی‌سی
  • ناشر بازیFocus Home Interactive
  • سازندهNew World Interactive
  • حالت بازیتک نفرهچند نفرهگروهی
  • درجه سنی بازیمناسب برای ۱۷ سال به بالا

بازی Insurgency: Sandstorm به اعتقاد بسیاری از بازیکنان بازی‌های شوتر یکی از عناوین شاهکار این سبک بازی‌ها طی سال‌های اخیر به حساب می‌آید. اینکه چقدر این اعتقاد و باور درست است یا نه را باید به سلیقه مخاطبین سپرد اما شخصا معتقد هستم که Insurgency: Sandstorm توانسته حرف‌های تازه‌تری نسبت به عناوین مشهور این سبک‌ بازی‌ها بزند و اگر بودجه کلان‌تری در اختیار داشت؛ قطعا می‌توانست رقیب بسیار سرسخت‌تری برای فرنچایزهای مشهور این ژانر باشد.

اصل بازی همان چیزی است که سال‌ها در بازی‌های شوتر دیدیم و موضوع جدید و خلاقانه‌ای در آن دیده نمی‌شود. شما یا سرباز می‌شوید یا شورشی و باید در مقابل تیم دیگر ایستادگی کنید؛ اصل تفاوت‌ها به گیم‌پلی و استفاده از اسلحه‌های بازی برمی‌گردد. گیم‌پلی بازی واقع‌گرایانه است و این واقع‌گرایانه بودن به معنی طاقت‌‌فرسا بودن نیست. شاید برای کسی که بازی‌های شوتر را تا امروز دنبال کرده اینکه نوار سلامتی خود به خود پر نشود کمی عجیب باشد اما واقعیت اینست که قرار نیست زخم‌ گلوله‌ها اتوماتیک از روی بدن از بین بروند. بازی قرار نیست به شما بانداژی چیزی بدهد تا باز نوار سلامتی‌تان را بتوانید پر کنید و از اول تا آخر باید یک نفس در میدان نبرد بجنگید. از این موارد جالب‌تر اینکه شما نهایتا با دو سه گلوله کشته می‌شوید. این موارد سخت است و برای گیمرها کمی عجیب ولی باور کنید اجرای آن بازی آن‌قدر خوب پیاده شده که با خود می‌گوید کاش همه بازی‌ها این روند را داشتند.

هر تیم ۱۶ نفر دارد و مانند تمامی بازی‌های شوتر کلاس‌های مختلفی در تیم‌ها وجود دارد. هر بازیکن اسلحه خود را انتخاب می‌کند و می‌تواند بسته به نوع مبارزه‌اش این اسلحه‌ها را انتخاب کند. مثلا می‌تواند کوله بار خود را از مواد منفجره پر کنید یا بیشتر به تفنگ‌ها تمسک بجویید، فرقی ندارد در هر حال باید بدانید میدان نبرد در اینجا شبیه هیچ میدان نبرد دیگری نیست. اینجا حتی لگد تفنگ‌ها واقعا شبیه سازی شده تا نتوانید با فشردن یک دکمه، ردیف سربازان را قلع و قمع کنید و به مهارت تیراندازی‌ بالایی نیاز دارید. شلیک کردن در این بازی با هر آنچه قبلا دیدید متفاوت است و تا لم آن دستتان بیاید، کمی طول می‌کشد. در اینجا ریلود کردن تفنگ هم حساب و کتاب دارد وگرنه تمام گلوله‌های خود را از دست می‌دهید!

اساسا باید بگویم کل گیم‌پلی بازی در وهله اول غریب است و یکی دو ساعتی طول می‌کشد تا بتوانید چارچوب‌های فکری و خط کشی شده بازی‌های شوتر قبلی را از ذهنتان پاک کنید و به دنیای طوفان شن وارد شوید.

Insurgency: Sandstorm رسما واقعیت جنگی را به تصویر می‌کشد. صداگذاری‌ها و طراحی‌های اسلحه‌ها دقیقا از روی واقعیت الگوبرداری شده و جزییاتی که در آن به کار رفته مدهوش کننده است. صداگذاری شخصیت‌ها به زیبایی صورت گرفته و سربازان در اینجا برای جانشان می‌جنگند و قهرمان بازی در نمی‌آورند. هرکسی انگار می‌خواهد از مهلکه جان سالم به در ببرد.

تعداد اسلحه‌ها در بازی بسیار زیاد است و همانطور که گفتم همگی بر اساس الگوی واقعی خودشان طراحی شده‌اند. کلاس‌های بازی هم به اندازه هستند و همه این‌ها باعث میشود که گیم‌پلی بازی روند تکراری شدن به خود را نگیرد. نیروهای کمکی هم در کنار شما هستند و گاهی می‌توانید فرمان بمباران یک منطقه را صادر کنید و از شکوه انفجار لذت ببرید. گان‌پلی بازی منحصر به فرد است و کار کردن با هر اسلحه کمی زمان می‌خواهد و شما رسما در طول بازی متخصص چند اسلحه خاص می‌شوید و برای همه فن حرف شدن در تمامی اسلحه‌ها، باید ساعات درازی را در دنیای بی‌رحم سنداستورم سپری کنید. یادتان باشد تعویض اسلحه و کلاس هم در حین نبرد ناشدنی است و انتخابتان را عاقلانه و پیش از شروع میدان جنگ، پیش ببرید.

مپ‌های بازی آنچنان جذاب نیستند و برخلاف گیم‌پلی و صداگذاری بازی که خیلی روی آن کار شده، مشخص است که در این بخش کم کاری از سوی سازندگان صورت گرفته است. حالت‌های بازی نیز تفاوت چندانی با سایر بازی‌های شوتر ندارند و عنصر خلاقیتی در نحوه این بازی‌ها و قوانین آن وجود ندارد.

بر خلاف اکثر بازی‌های مولتی‌پلیر این روزها، Sandstorm شامل هیچ قرتی بازی مثل پرداخت درون برنامه‌ای، لوت باکس نیست! این مساله شخصا برای من باعث اهدای کاپ طلایی به سازندگان بازی می‌شود. در بازی فقط و فقط پیشرفت شخص شما مهم است و همین رشد باعث لول‌آپ شدنتان می‌شود.

گرافیک بازی از نقاط ضعف آن به شمار می‌آید؛ هر چند ما همان نسلی هستیم که هنوز کانتر ۲۰ سال پیش را با لذت بازی می‌کنیم و بعید است که المان‌های گرافیکی دلیلی برای بازماندن از تجربه جالب این بازی بشود. شاید بتلفیلد‌ها و ندای وظیفه‌ها انتظارات گرافیکی ما را تا حدی جا به جا کرده باشند اما همین عناوین کم هیاهوتر هستند که توانستند نبرد واقعی جنگی را برای گیمرها به ارمغان بیاورند. البته به جز مشکل گرافیکی، دیگر مشکلات فنی هم گریبانگیر بازی می‌شود و سرورهای بازی نقص‌های زیادی دارند و روی اعصاب رژه می‌روند.

بازی Insurgency: Sandstorm یک شاهکار در این سبک به حساب نمی‌آید اما عنوان جدیدی است که می‌تواند تکراری شدن کال آو دیوتی و بتلفیلد را کمی برایمان کمرنگ کند. هرچند بازی جدید بتلفیلد آنقدر جذاب است که رسما این بازی را به سایه ببرد اما همانطور که گفته شد، تجربه عنوان طوفان شن یک تجربه خاص و منحصر به فرد است که با وجود کم و کاستی‌هایی که در مسائل فنی دارد، شبیه‌ترین حالت ورود به میدان جنگ در یک بازی مولتی پلیر را رقم می‌زند.


خلاصه بگم که…

اگر یک بازی واقع‌گرایانه‌تر نسبت به کال آو دیوتی و بتلفیلد می‌خواهید اما دوست هم ندارید بازی دیگر آن‌قدر مستند باشد که خیلی روی اعصاب باشد، بازی Insurgency: Sandstorm گزینه مناسبی است هرچند گرافیک و سرورهای بی‌در و پیکرش! می‌تواند ناراحت‌کننده باشد.

می‌خرمش

علاقه‌‌مندان به بازی‌های شوتر آنلاین با تجربه بازی Insurgency: Sandstorm می‌توانند یک بازی چندنفره شوتر با طعم نسبتا جدید و قابلیت‌های شخصی‌سازی‌شده زیاد را تجربه کنند.

نمی‌خرمش

بازی چندنفره و آنلاین دوست ندارید؟ اینجا چه می‌کنید؟ گرافیک برایتان حرف اول و آخر را می‌زند؟ قید بازی را بزنید که ناامید می‌شوید.

دیدگاهتان را بنویسید