ترسناک‌ترین بازی‌های عمرمون
مهم نیست طرفدار ژانر ترسناک و وحشت باشید یا نه؛ بازی‌های ویدیویی و فیلم‌های ترسناک، جزو تجربه‌هایی هستن که همه ما داشتیم و به خاطر همین، خیلی پیش اومده که سراغ بازی‌ها و فیلم‌هایی بریم که تا مرز سکته ازشون ترسیدیم و همیشه یادمون مونده. به همین دلیل، سراغ تعدادی از بچه‌های تحریریه رفتیم تا خاطراتشون از بازی‌های ترسناک و وحشت رو بپرسیم.
وقتی صحبت از ترس تو بازی‌های ویدیویی میشه باید دنبال یه مفهوم مشترک با دنیای سینما بگردیم. حداقل برای من که طی سال‌های گذشته فیلم‌ها و بازی‌هایی که تلاش میکنن با جامپ‌اسکیر حس ترس رو القا کنن اصلا جذابیت نداشتن. اون فضاسازی خاص و وهم‌آلوده که می‌تونه تاثیرگذار باشه و شما رو سر جاتون میخکوب کنه. تو چند سال گذشته یکی از بهترین فضاسازی‌هارو تو Amnesia: The Dark Descent دیدم. شاید تو نگاه اول بگید اصلا این چه بازییه چون فکر می‌کنم خیلی‌ها حتی اسمش رو نشنیده باشن، اما سری Amnesia رو افرادی که به بازی‌های ترسناک علاقه دارن خیلی خوب می‌شناسن. ترس از دیده شدن، تلاش برای پنهان شدن و رهایی از وضعیت اسفناکی که تو این بازی تجربه می‌کنید قطعا یکی از ترسناک‌ترین تجربه‌های شما رو تشکیل میده.
هیچ گیمی به اندازه Amnesia The Dark Descent نتونسته منو بترسونه. شاید خیلی‌ها بگید پس Outlast چی؟ Resident Evil چی؟ اما باید بهتون بگم فقط کافیه حوصله کنید و بازی رو تا تهش برید. واقعا سخته. حتی همون سالی که اومد هم گرافیکش یه مقدار قدیمی به نظر می‌رسید. ولی حرفم رو بپذیرید، فقط کافیه از سد این حس ناخوشایند بابت قدیمی بودن بازی رد بشید و خودتون رو غرق در حس ترس و تجربه محیط‌های تاریک بازی بکنید.
خبری از دشمن‌های متنوع و زامبی و جامپ اسکیرهای متعدد نیست. فقط یه دشمن تو کل بازی هست که فقط باید ازش فرار کنید. بازی با نور و تاریکی و تک دشمن بازی مهم‌ترین المان گیم‌پلیه و باید یه مسیر طولانی رو تا ته بازی طی کنید. تجربه فوق‌العاده‌ایه. حتما برید سراغش.
ترس یا ترسناک بودن یه بازی، قابل سنجش نیست. از این نظر می‌گم که بعضی بازی‌ها باهات کاری میکنن که خیلی متفاوته و لزوما خبری از زامبی یا موجودات خون‌خوار و بی‌مغزی که دنیا رو به آخرالزمون کشوندن نیست. بازی Alien Isolation یا اگه بخوام کلی‌تر بگم، فیلم‌های Alien و مخصوصا قسمت اولش که سال ۱۹۷۹ به کارگردانی ریدلی اسکات منتشر شد، یکی از همین گونه‌های ترسه. بازی‌های زیادی از مجموعه Alien ساخته شدن که اکثرا به‌دردنخورن یا خیلی ترسناک نیستن. بازی Alien Isolation که سال ۲۰۱۴ منتشر شد، یکی از اون بازی‌هاییه که به شدت حس ترس متفاوتی داره و اینو حتی از هوش مصنوعی بی‌نقص و متفاوت «بیگانه» بازی می‌تونید متوجه بشید، جایی که بیگانه واقعا می‌تونه حرکاتتون رو بر اساس تصمیمات گذشته پیش‌بینی کنه و حتی در کمدهایی که توش قایم شدید رو برای پیدا کردنتون باز کنه! در واقع Alien Isolation ترس متفاوتی رو القا می‌کنه که من دوستش دارم؛ یه چیزی تو همون مایه‌های جمله معروف لاوکرفت که می‌گه «بزرگترین ترس، ترس از ناشناخته‌هاست.»
شما با کدوم بازی چنین حسی از ترس رو تجربه کردین؟
منتظر خاطراتتون توی بخش کامنت‌ها هستیم!
