چه می‌شد اگر…؟
اخیرا در فضای مجازی ویدیوهای زیادی از شباهت قابلیت گرپلینگ هوک (Grappling Hook) بازی Halo Infinite با تار زدن و تاب خوردن مرد عنکبوتی منتشر شده است. شاید خود شما هم در تجربه اول چنین شباهتی را احساس کنید. حال طرفداران با تجربه هیلو اینفینیت و استفاده از گرپلینگ هوک, به موضوعی عجیب فکر می‌کنند. این که تجربه یک بازی از دید مرد عنکبوتی به چه شکل خواهد بود؟ هیلو تا حدودی این موضوع را برای ما قابل تصور کرده است.
بازی هیلو اینفینیت یکی از موفق‌ترین عناوین امسال به حساب می‌رود و منتقدان و بازیکنان استقبال خوبی از این بازی داشته‌اند. یکی از نکاتی که نظر طرفداران را به خودش جلب کرده هم اضافه شدن المان‌های جهان باز و آزادی عمل بازیکنان در بازی است. تیم 343 با تمرکز بر روی ساختار جهان باز بازی راه‌های زیادی را طراحی کرده تا بازیکنان به راحتی در این جهان گشت و گذار کنند. از ماشین‌های سواری سنگین موجود در بازی گرفته تا قابلیت گراپل شات (Grappleshot) که برای اولین بار وارد جهان هیلو شده است.
در کمپین هیلو اینفینیتف بازیکن از ابتدا قابلیت گراپل شات را به همراه دارد و این قابلیت بسیار کاربردی است. با استفاده از این سلاح بازیکن می‌تواند فاصله‌اش را با دشمنان کم کند و وارد نبرد تن به تن (Melee) شود و یا می‌تواند سلاح دشمنان را از دست‌شان بگیرد و آن‌ها را خلع سلاح کند. البته کاربرد این وسیله در بخش چندنفره بازی هم بسیار بالاست و گاهی حرکات هوشمندانه و جذابی را می‌توان اجرا کرد.
از طرفی، بازیکنان با پیشروی در بازی متوجه می‌شوند که این وسیله حتی بهتر از تمامی وسایل نقلیه موجود در بازی عمل می‌کند. زیرا سیستم فیزیکی که تیم سازنده برای این وسیله به کار برده هم بسیار خوش‌ساخت است.
یکی از دلایلی که مکانیک گرپل خیلی مورد توجه قرار گرفته هم سرعت بالای این دستگاه است که به سبب آن سرعت بازی هم بالا می‌رود. این گراپل شات با وصل کردن چنگک به محیط اطراف و ایجاد کردن یک زیپ لاین (Zip Line)، می‌تواند بازیکن را از نقطه‌ای به نقطه‌ی دیگر جابجا کند. سازندگان برای این دستگاه نیز سیستم ارتقا هم قرار داده‌اند. با آپگرید کردن این دستگاه، شارژ شدن آن سریع‌تر می‌شود و تاب خوردن و حرکت بین محیط‌ها لذتبخش می‌شود. به طور کلی مکانیک گرپل تغییرات زیادی را روی گیم‌پلی سری بازی‌های هیلو ایجاد کرده است.
بازخورد بازیکنان نسبت به گراپل شات در بخش چندنفره هیلو مثبت بود و تجربه آن در بخش کمپین بازی هم مورد استقبال قرار گرفت. هنگامی که بازیکنان از این وسیله در دشت‌ها و کوهستان‌ها و یا در بناهای مختلف استفاده می‌کنند احتمال اینکه یاد ابرقهرمان محبوب کامیک بوکی یعنی مرد عنکبوتی بیفتند زیاد است.
در نگاه اول بازیکنان با استفاده از این قابلیت و جابجایی سریع با مسترچیف از نقطه‌ای به نقطه‌ای دیگر شاید شباهتی با تاب خوردن مرد عنکبوتی در میان ساختمان‌های نیویورک را احساس کنند. از آنجایی هم که هیچ بازی از این ابرقهرمان با زاویه دوربین اول شخص ساخته نشده می‌توان گفت که گراپل شات یک فرمولی برای ساخت چنین ایده‌ای را به وجود می‌آورد. اگر چه که شاید این ایده به مذاق طرفداران خوش نیاید. لازم به ذکر است که در سال ۲۰۱۲ هم ساخت بازی اونجرز که از دوربین اول شخص استفاده می‌کرد هم لغو شد و تا به الان تجربه‌ای به یادماندنی از عناوین ابرقهرمانی با زاویه اول شخص نداشته‌ایم.
البته هیلو اینفینیت تنها منبع قابل استفاده برای ساخت چنین بازی نیست. برای نمونه می‌توان به سری بازی Mirror’s Edge هم اشاره کرد. این سری بازی با استفاده از زاویه دوربین اول شخص و المان‌های پارکور در گیم‌پلی یک تجربه لذتبخش و خوش‌ساختی را از سکوبازی به بازیکنان ارائه می‌دهد. حرکت و سرعت در این بازی بسیار لذتبخش است و در نسخه دوم نیز در برخی بخش‌ها مکانیک تاب خوردن در بازی وجود داشت. این مسئله تصور بازی مرد عنکبوتی اول شخص را برای طرفداران آسان‌تر می‌کند.
ترکیب فیزیک و مکانیک استفاده شده برای گراپل شات در هیلو اینفینیت با المان‌های پارکور می‌تواند یک تجربه لذتبخش و هیجان‌انگیزی از مرد عنکبوتی به ما تحویل دهد. البته که بعضی از طرفداران با اجرا کردن برخی گلیچ‌ها و تریک‌ها توانسته‌اند که بازی اسپایدرمن اینسامنیاک را به صورت اول شخص تجربه کنند. به هر حال این سوال در ذهن دوستداران این ابرقهرمان شکل می‌گیرد که چه می‌شد که بازی اسپایدرمن با زاویه دوربین اول شخص ساخته می‌شد.