خاستگاه گونهها[۲] (به انگلیسی: On the Origin of Species) (با نام کامل On the Origin of Species by Means of Natural Selection, or the Preservation of Favoured Races in the Struggle for Life یا پیرامون آغاز گونهها به وسیله انتخاب طبیعی، یا نگهداری نژادهای اصلح در تنازع بقا[۳]) مهمترین اثر چارلز داروین، دانشمند و زیستشناس اهل بریتانیا است که در سال ۱۸۵۹ چاپ شد. داروین در این کتاب نظرات جدیدی دربارهٔ فرگشت، پیدایش حیات و انقراض انواع جانداران بیان کرد که در زمان خود جنجالهای بسیاری را به وجود آورد.
پیشینه
چارلز داروین پس از پنج سال سفر دریایی با اچاماس بیگل به آمریکای جنوبی نخستین پیشنویس این کتاب را در سال ۱۸۴۲ نوشت. پس از آن تا سال ۱۸۴۴ نوشته اولیه را گسترش داد و به حدود ۲۳۰ صفحه رساند. او برای اولین بار نظریه خود را در ژوئیه سال ۱۸۵۸ علنی کرد و یک سال بعد کتاب خاستگاه گونهها در لندن منتشر شد. ۱۲۰۰ نسخه چاپ اول در همان روز نخست انتشار به فروش رفت. عنوان کتاب در ابتدا اصل انواع به کمک انتخاب طبیعی یا بقای نژادهای اصلح در تنازع بقا بود ولی این نام طولانی به مرور زمان جای خود را به «خاستگاه گونهها» داد. در پی انتشار این اثر کلیسا آن را برای دین زیانبار خواند و سیل مخالفتها آغاز شد.
فصلبندی
کتاب در دوازده فصل گردآوری شدهاست. چهار فصل ابتدایی دربارهٔ اساس نظریه داروین است. چهار فصل بعدی به بررسی انتقاداتی میپردازد که داروین پیشبینی کرده ممکن است به نظریه او وارد شود. سه فصل بعدی مربوط به شواهد زمینشناسی و پراکندگی گیاهان و جانوران و ردهبندی و ریختشناسی آنهاست. در فصل آخر تمام آنچه در کتاب آمده به صورت خلاصه بازگو شدهاست.
تأثیرگیری
تأثیر کتاب رسالهای درباره اصل جمعیت نوشته رابرت مالتوس بر افکار داروین در خاستگاه گونهها مشخص است. مالتوس در کتاب خود پیرامون تأثیر مستقیم حوادثی مانند جنگ و قحطی و بیماری بر کم کردن سرعت افزایش نوع بشر صحبت میکند. به نظر داروین رسید که همین عوامل میتواند تعداد جانوران و گیاهان را محدود کند. بر اساس این ایده نظریههای مشهور انتخاب طبیعی، تنازع بقا و بقای اصلح که پایه و اساس اصل انواع است شکل گرفت. داروین بیست سال برای اثبات نظریه خود و تکمیل دستنوشتههایش صرف کرد.